Orion نخستين فضاپيماي با قابليت حمل انسان ناسا پس از بازنشسته شدن شاتل، ديروز اولين پرواز آزمايشي خود را با موفقيت پشت سر گذاشت. از اوراين به عنوان يكي از فضاپيماهايي ياد مي‌شود كه براي انتقال انسان به مريخ در سال 2030 استفاده خواهد شد.
تست اين فضاپيما در ابتدا براي روز پنج شنبه در مركز Cape Canaveral فلوريدا برنامه ريزي شده بود، اما به دليل وضعيت نامناسب هوا و مشكلات فني به روز جمعه موكول شد. اوراين موفق شد تقريبا چهار ساعت پس از پرواز به عمق آسمان، با موفقيت در اقيانوس آرام فرود بيايد.
اوراين در اين عمليات سيستم‌هاي مهمي را براي تست به فضا منتقل كرد. مهم‌ترين آن را شايد بتوان محافظ گرماي آن (Heat Shield) دانست كه به ادعاي ناسا قادر است تا 4000 درجه فارنهايت را تحمل كند. مواجهه با امواج بسيار خطرناك نيز از ديگر مشكلات فضاپيما در چنين عملياتي است؛ به همين دليل سيستم آشكارساز ويژه اي به منظور تست اين وضعيت بر روي اوراين نصب شده بود.
فضاپيماي جديد ناسا اگرچه در اين مرحله هيچ موجود زنده اي را حمل نمي‌كرد، اما اميد مي‌رود كه در آينده اي نه چندان دور نه تنها از سايوزهاي روسيه براي رفتن به ايستگاه فضايي بي‌نياز شود، كه روزي انسان‌ها را نيز به مريخ ببرد.
طبق برنامه‌ريزي ناسا، اولين پرتاب بدون سرنشين اوراين به اطراف ماه در چند سال آينده آغاز مي‌شود و در نهايت سال 2021 براي نخستين بار ميزبان فضانوردان براي سفر به فضا خواهد بود.
سال 2025 و قبل از آغاز عمليات‌ها به سمت مريخ، اوراين فضانورداني را به يكي از سيارك‌هاي كوچك منتقل خواهد كرد. خود اين سيارك نيز قرار است طي عملياتي جداگانه توسط ناسا به اطراف ماه فرستاده شود. در نهايت سال 2030 به بعد ناسا عمليات انتقال فضانوردان به مريخ را آغاز مي‌كند.
در سند شرح اهداف اوراين آمده است: "ماه و فضاي اطراف آن بهترين مكان براي بررسي شرايط فضانوردان در عمليات‌هاي فضايي است. تست لباس‌هاي مخصوص گردش در فضا، مسيريابي با استفاده از گرانش و وسايل حفاظتي فضانوردان در برابر دماهاي بالا و تشعشعات فضايي از اين قبيل موارد هستند."
ناسا براي حمل فضاپيماي اوراين و 1.6 ميليون پاوند سوخت از راكت فوق سنگين دلتا IV هِوي كمك گرفت كه طراحي كمپاني بوئينگ است و بزرگ‌ترين راكتي است كه تاكنون در ايالات متحده توليد شده است.
پس از سه ساعت و نيم پرواز، فضاپيما سرانجام در ارتفاع 3600 مايلي زمين (پانزده برابر بيش از ارتفاع ايستگاه فضايي بين المللي) قرار گرفت.
در نهايت پس از دو بار چرخش به دور زمين، زمان بازگشت فرا رسيد. اوراين در راه بازگشت به سرعت باورنكردني 20 هزار مايل در ساعت رسيد و سرانجام با بازشدن مرحله به مرحله يازده چتر نجات، سرعت آن به 20 مايل بر ساعت كاهش يافت. نقطه اي در فاصله 600 مايلي ساحل سن ديگو اقيانوس آرام محلي بود كه اوراين سفر خود را به پايان رساند.
در كنار اوراين، دراگون 2.0 كمپاني اسپيس اكس و CST-100 كمپاني بوئينگ نيز در چند سال آينده وظيفه حمل فضانوردان به ايستگاه بين المللي را بر عهده مي‌گيرند. در زير تصاوير مربوط به آغاز پرتاب تا فرود نهايي را مشاهده مي‌كنيد.
نمايي از زمين در اولين چرخش به دور آن
زمين از ديد اوراين همزمان با چرخش دوم و نزديك شدن به حداكثر فاصله با زمين
حداكثر فاصله از زمين و پيش از بازگشت به سمت آن
