كارت‌هاي اعتباري شما ديگر موضوعيت ندارد. خريد بليت مترو و اتوبوس؛ باز هم بي‌معنا مي‌تواند باشد. ديگر در فروشگاه‌ها نيازي به پول نقد و كارت اعتباري نداريد. شما قرباني سرقت نيستيد. قرباني آينده هستيد؛ آينده‌اي كه در آن كيف پول و پول نقد، كارت اعتباري، بليت قطار و اتوبوس و... همگي ديجيتالي شده و در گوشي هوشمند شما قرار دارند.
به NFC يا Near field Communications خوش آمديد!
به گزارش «تابناك»، NFC يا Near field Communications، ارتباطي از راه نزديك با WiFi كه شايد هم‌اكنون نيز در گوشي هوشمند شما باشد و به زودي قرار است در سطح جهاني و با تأخير البته در ايران، به يكي از ابزارهاي پركاربرد در گوشي‌هاي هوشمند تبديل شود.
NFC يكي از ويژگي‌ها و امكاناتي است كه اگر به قابليت‌هاي آن اشراف داشته باشيم، قطعا گوشي هوشمند بعدي خود را با توجه به داشتن يا نداشتن اين امكان انتخاب خواهيم كرد. فراموش نكنيد بسياري از انتقادات كاربران آيفون به نداشتن اين قابليت در اين هوشمند بوده است.
بنابراين، در اين گزارش سعي مي‌كنيم، خلاصه‌وار قابليت‌ها و امكانات مربوط به NFC را توضيح دهيم تا بهتر بتوانيم با آينده تجارت و اقتصاد ديجيتالي آشنا شويم.
قابليت NFC چيست؟
كليد دريافت معني و كاربرد NFC در خود واژه است: Near Field Communications يا ايجاد ارتباط از نزديك. NFC مجموعه‌اي از يكسري استاندارد‌ها در دستگاه‌هاي قابل حمل است و به آن‌ها اجازه برقراري ارتباط راديويي Peer to Peer مي‌دهد كه نتيجه آن رد و بدل شدن داده‌ها از طريق گذاردن آن‌ها در كنار هم يا چسباندن آن‌ها به هم است. به شكل خلاصه NFC عبارت است از برقراري ارتباط بين دستگاه‌هاي نزديك به هم.
NFC خود ناشي از RFID است. RFID يا Radio Frequency Identification تكنولوژي است كه فروشگاه‌هاي بسيار بزرگ و شركت‌هاي حمل و نقل براي رصد كالا‌ها از آن استفاده مي‌كنند و امواج الكترومعناطيس را براي تبادل اطلاعات به كار مي‌گيرد. NFC يك تكنولوژي كاملا مشابه است كه تنها تفاوت آن اين است كه براي گوشي‌هاي هوشمند در دست مشتريان بهينه‌سازي و استاندارد شده است. اين استاندارد‌ها توسط گروهي با نام NFC Forum تعريف و تبيين شده كه مجموعه از نوكيا، سوني و Philips هستند.
پس اگر گوشي هوشمند شما به NFC مجهز باشد، قادر به برقراري ارتباط با ساير گوشي‌هاي هوشمند واجد NFC يا دستگاه‌هاي رادار NFC است.
NFC چگونه كار مي‌كند؟
تا اينجا متوجه شديم كه NFC وسيله‌اي براي فرستادن داده‌ها از طريق امواج راديويي است. از اين ديدگاه شبيه به WiFi و بلوتوث است، ولي از بلوتوث بسيار سريع‌تر است و با ايجاد مدار الكتريكي، دو دستگاه را با هم ارتباط مي‌دهد؛ براي نمونه، سامسونگ Beam از NFC براي ارتباط گوشي‌هاي هوشمند و سپس از بلوتوث براي انتقال داده‌ها استفاده مي‌كند.
NFC با دستگاه‌هايي سر و كار دارد كه متكي بر انرژي خود براي عملكرد نيستند. مانند رادار‌هاي بليت الكترونيكي. فركانس تبادل داده NFC برابر با ۱۳.۵۶ MHz است.
هم‌اكنون سه استاندارد براي عملكرد NFC وجود دارد: نخست حالت Peer to Peer كه به دو دستگاه اجازه تبادل اطلاعات را مي‌دهد. دوم حالت Read/Write كه به يك دستگاه فعال اجازه برداشت اطلاعات از يك دستگاه منفعل را مي‌دهد و حالت سوم، شبيه‌ساز كارت كه به شما امكان مي‌دهد، دستگاه NFC مانند گوشي هوشمند را به عنوان يك كارت اعتباري و يا كارت بليت الكترونيك استفاده كنيد.
كاربرد‌‌هاي NFC
اكنون با همه اين تفاسير بايد پرسيد، NFC چه كار‌بردي دارد و چرا براي بسياري از كاربران وجود آن در گوشي هوشمند از اهميت بالايي برخوردار است؟
همان گونه كه گفته شد، شايد ساده‌ترين راه استفاده از اين ابزار براي برقراري ارتباط از راه نزديك، تبادل اطلاعات همچون بلوتوث باشد، ولي اين مورد اساسا چيز جديدي نيست.
آنچه NFC را به يك ابزار پركاربرد تبديل مي‌سازد، آينده تجارت الكترونيك است. كافي است تصور كنيد كه گوشي هوشمند شما بعد از خريد از يك سوپرماركت و يا فروشگاه بزرگ نقش كارت اعتباري شما را بازي كند و يا به عنوان بليت الكترونيك مترو يا اتوبوس آن را به دستگاه رادار نشان دهيد.
اين كار‌ها هم البته چندان جديد نيست و بايد گفت، NFC ارتباط زيادي با IOT يا Internet of things دارد؛ به اين معنا كه NFC شما را در آينده نزديك قادر مي‌سازد دستگاه‌هاي هوشمند منزل خود را با آن هدايت كنيد. همه اين‌ها به اين معناست كه در آينده نزديك NFC گوشي هوشمند شما را به ابزاري بسيار مهم تبديل خواهد ساخت و در نتيجه بايد گفت، خسران از دست دادن گوشي هوشمند نيز چند برابر خواهد بود.